Aylar sonra uğramışken bir kaç cümle daha karalayayım dedim... Aslında yine ne yazacağımı bilmiyorum yazdıklarımı okuyan var mı? onuda bilmiyorum. Hatta aslında bu aralar kimseye diyecek sözüm yok ama yinede içimi de dökme isteği var. Benim hayatım hep böyledir. Birini severim el alır, beni seveni ben sevemem, ne zaman başım sıkışsa ailemde dahil kimsecikler olmaz yanımda...Sahibim Allah der savaşırım dertlerimle.. Çok şükür şimdiye kadar altından kalkamadığım bir sıkıntımda olmadı. Kul Allah deyince ezilmiyor bundan eminim artık... Kul sıkışmayınca da hızır yetişmiyor... Sıkıntılar dertler kederler hepsi gelir geçerler... Yeter ki kulluk bilincinden sapmadan kalbindeki inancı zedelemeden yürümeye devam et... Kapılar kapalı gibi görünsede illaki bir çıkış yolu gösteriyor Rabbim çok şükür. Hastalıklar salgınlar her türlü sıkıntıdan Rabbim darda olan herkesi feraha kavuştursun... 

Bazen düşünüyorum her kesin bir derdi var sıkıntısı var , sağlığıyla ilgili olsun ailevi olsun bir çeşit sınav içerisinde savaşıyoruz hepimiz.Bunların hepsi geçecek ne sıkıntılar geçirdik zamanında çok zor ağır geldiler bize ama arkamızı dönüp baktığımızda hepsininde üstesinden geldik evvel Allah... bunlarda geçecek bunlarıda atlatacağız... Bir gün arkamızı dönüp bakacağız ki bunlarda anı olmuş... Belki bizden birşeyler alıp götürecek ama illaki kazandırdığı şeylerde olacak... Şimdi neden böyle cümleler kurdum bilmiyorum belki ihtiyacı olan birilerine denk gelecektir elbet... Ben bu dünyada nedensiz hiç bir şeyin olduğunu düşünmüyorum. sokakta yürürken bile karşılaştığımız şeylerin bir nedeni bir sonucu var farkında olsak da olmasakda bir iahi dairenin içerisinde yaşayıp gidiyoruz. Ne mutlu ki farkında olup ömrünün hakkını verenlere... Belki banada nasip olur hakkını verenlerden olmak ümitvar olmak lazım sanırım :))