eskiler güzelmiş beee

biraz nostalji yapalım evde oturuyoruz madem :))

 

 Aylar sonra uğramışken bir kaç cümle daha karalayayım dedim... Aslında yine ne yazacağımı bilmiyorum yazdıklarımı okuyan var mı? onuda bilmiyorum. Hatta aslında bu aralar kimseye diyecek sözüm yok ama yinede içimi de dökme isteği var. Benim hayatım hep böyledir. Birini severim el alır, beni seveni ben sevemem, ne zaman başım sıkışsa ailemde dahil kimsecikler olmaz yanımda...Sahibim Allah der savaşırım dertlerimle.. Çok şükür şimdiye kadar altından kalkamadığım bir sıkıntımda olmadı. Kul Allah deyince ezilmiyor bundan eminim artık... Kul sıkışmayınca da hızır yetişmiyor... Sıkıntılar dertler kederler hepsi gelir geçerler... Yeter ki kulluk bilincinden sapmadan kalbindeki inancı zedelemeden yürümeye devam et... Kapılar kapalı gibi görünsede illaki bir çıkış yolu gösteriyor Rabbim çok şükür. Hastalıklar salgınlar her türlü sıkıntıdan Rabbim darda olan herkesi feraha kavuştursun... 

Bazen düşünüyorum her kesin bir derdi var sıkıntısı var , sağlığıyla ilgili olsun ailevi olsun bir çeşit sınav içerisinde savaşıyoruz hepimiz.Bunların hepsi geçecek ne sıkıntılar geçirdik zamanında çok zor ağır geldiler bize ama arkamızı dönüp baktığımızda hepsininde üstesinden geldik evvel Allah... bunlarda geçecek bunlarıda atlatacağız... Bir gün arkamızı dönüp bakacağız ki bunlarda anı olmuş... Belki bizden birşeyler alıp götürecek ama illaki kazandırdığı şeylerde olacak... Şimdi neden böyle cümleler kurdum bilmiyorum belki ihtiyacı olan birilerine denk gelecektir elbet... Ben bu dünyada nedensiz hiç bir şeyin olduğunu düşünmüyorum. sokakta yürürken bile karşılaştığımız şeylerin bir nedeni bir sonucu var farkında olsak da olmasakda bir iahi dairenin içerisinde yaşayıp gidiyoruz. Ne mutlu ki farkında olup ömrünün hakkını verenlere... Belki banada nasip olur hakkını verenlerden olmak ümitvar olmak lazım sanırım :))

şimdi, geçmiş ve gelecek

    2020 yılı Ramazan-ı Şerifin son günlerine yaklaştığımız bu günlerde korona virüsüyle mücadele içerisinde olsak da geriye bakıp şükrettiğim bir ramazan olduğunu düşünüyorum... Oruç tutan tutmayan herkes kendine yapar bu ibadeti ama bu ibadetin bir parçası olduğum için Rabbime ne kadar şükretsem az diye de düşünüyorum açıkçası... Gördüğünüz gibi çok düşünceli bir insanım :D Artık o yaramaz haylaz uykucunuz yok karşınızda eli ekmek tutan bir şeyler başaran ama hala bir yanı muzur bir yanı hüzünlü bir yanı hep umutlu arkadaşınız burda :D
    Yalnız zamanlarımda bu blogda yazdığım her bir cümle özelmiş diyorum tekrar okuduğumda hımm demek o günler böyle bir ruh halindeymişim diyorum ve blog yazmanın aslında sadece zaman tüneline bir iz bırakmak gibi olduğunu fark ediyorum... Hayaller umutlar yaralar sancılar ... hepsi gün gelip ya gerçekleşiyor ya unutulup gidiyor yada insanın içine karışıp derinlere saklanıp kaybolup gidiyor... Hayat bir şekilde insanı olgunlaştırıyor ne kadar çocuk kalmak istesenizde olmuyor şartlar sizi büyümek zorunda bırakıyor bu kötü bir şey değil bence hayata bakış açımın ne kadar değiştini ancak kendi öz değerlendirmemi yaptığımda anlayabiliyorum... insan gelişi güzel yaşamıyor bir kader dairesi içerisinde yuvarlanırken karşılaştığı her olay her insan insanı gideceği yere yönlendiriyor...
    Burada tanıştığım güzel dostlarım vardı hepsi neredeler nasıllar merak ediyorum.. umarım hepiniz iyisinizdir ve kaderin akışında belkide birgün bir yerlerde tekrar karşılaşırız... Yüreğinde bana yer veren dostları selamlayarak bu yazıyı burada sonlandırayım...
    Herkese şimdiden iyi bayramlar ;)