Miziklerim ;)

16 Mart 2012 Cuma

Dökülmüş İç :)))


Uykusuz gecelerin sabahlarıda zor oluyor... Hep gülümsemek zorunda olana asla hayatta rahat yokmuş demekki.

Dışarıda hem güneş hemde kuru bir ayaz var bu gün... Tıpkı benim gibi dışarıdan bakınca güneş gibi ısıtmasamda gülümsemek zorundayım etrafımdakilerin beni üzgün görmeye tahammülleri yok. Ama içimdeki hüzün,kuru ve soğuk rüzgar gibi üşütüyor beni..
Bazen dünyaya tahammülüm kalmadığını hissediyorum öyle üstüste geliyor ki herşey... Üzülüyorum,istemiyorum üzülmek. içimdeki hüzünleri huzurla değiştirmeye çalışıyorum ama bazen gücüm bitiyor..İşte o anlarda yanımda olmasını istediğim bir tek kişi oluyor, sanki bir kelime etse bana herşey değişecek gibi geliyor..
Bu günlerde yine çok yorgunum..İstemediğim şeyler oluyor bunların sebebi ben miyim bilmiyorum ama bu olayların olmaması için elimden gelen özeni gösteriyorum.. Dersanede sınıfta iki kişinin ilgisini hissediyordum uzun zamandır ama dün çok belli oldu...Derse geç kaldığım için en arkada boş yer vardı ve benim önümde oturanlardan biri ilgisini hissettiğim kişiydi ve benim yüzümden dersi dinleyemedi hiç... Sonra ders bitiminde sınıftan çıkarken buna takıldılar hayırdır hiç soru çözmedin dediler buda ya toplama işlemi bile yapamadım dedi.. Ben çıkarken arkamdan arkadaşlar aramızda toplamayı unutan kişiler var diye söyleniyordu...Aslında ben böyle bir ilgiyi çekecek hiç bir şey yapmadım..Üstelik elimden geldiğince konuşmuyorum,merhabalaşmıyorum kendileri meraba demezse ben kesinlikle demiyorum.ama neden böyle şeyler beni buluyor anlamıyorum..Ders çalışamadığını söylüyor ffffffff çok canım sıkılıyor ya ne yapacağım ben bilmiyorum..Biliyorum anlıyor benim tarafımdan sevilmediğini..Bende biliyorum ki sevilmeden sevmek çok dokunuyor insana... Ne yapmalı hiç bilmiyorum...Hadi ben hüzünlerime sarılıp gözyaşlarımı içime akıtmayı öğrendim... Ama birde bu dertle uğraşmak canımı çok sıkıyor.Onun için elimden gelecek hiç bir şey yok.Tıpkı kendi derdimin çaresini bulamadığım gibi... Unutmak için elimden gelen herşeyi yapıyorum ha bir arpa boyu yol alamadım orası ayrı :)) ama napayım napayım bilmiyorum ki... Bilinç dışı beni sürekli ona doğru sürüklerken ben bilincimle direniyorum..Ama malesef bilinç dışı her zamanki gibi daha kuvvetli.Bir şeyin olmayacağını bilerek istemek saplantıdan başka birşey değil sanırım.Saplantım olmuşsun haberin bile yok ne acı bir durumdayım :)))
İşte öyle yaa hadi bana iyi birşeyler söyleyin :) çok ihtiyacım var.. birileri mutluluk haberleri versin bana birlikte sevinelim.. Uzaklardan abisi gelsin birilerinin bir çocuğa balon alsın annesi yada ne bileyim sıcak bir çay demlesin biri hep birlikte içelim.. Yada kız kulesinin karşısında oturalım saatlerce tek kelime etmeden martıların çığlıklarını dinleyelim bir vapura binelim ama akşama kadar hiç inmeyelim bir o iskeleye bir bu iskeleye yanaşsın vapur insanların koşuşturmalarını izleyelim sessizce... Tam dalmışken hayallere omzuma bir el dokunsun o sen ol... Geç kalmadım ya de bana.. Yok diyeyim yok geldin ya........................

"uykucu"
16.03.2012


2 yorum:

  1. Meleğim tamam ben zarife ve sen olarmı vapura binelim binmesine diyeceğimde başka yolcu binermi bak orasını bilemem :)))
    Makalen harika meleğim içten ve samimi duygularını anlıyorum ama pişmek için yanmak gerek :(((
    Ben 15 yıldır narı hasretle yanarım meleğim....
    Böyle kendimle eğlenirim işte :(((((

    YanıtlaSil
  2. yürğine sağlık arkadaşım.. sen anladığım kadarıyla çok hassas ince ruhlu birisin,belki de başımıza ne geliyorsa bu yüzden geliyor.. bizim kabahatimiz,açık bıraktığımız kapı olmamasına rağmen başkalarının gösterdiği yakınlığa bile karşılığı olmadığı için onların adına dahi üzülüyoruz.. biz işte ne olursa olsun böyleyiz belki de derinden aşkı ve en önemli sevgiyi duyumsadığımız ve arkasında bıraktıklarını bildiğimiz içindir başkaları adına da üzülebilmemiz?
    hem herkes bir şeyi çok sever sen de onu sevmişsin.. düzelir elbet ama zamanla..ayrıca gülümse inan ben hep kendimi kandırıyormuşum gibi hissederdim,iki yüzlüymüşüm gibi,mutlu olmasam bile öyle olmam gerekiyormuş bu bana verilen görevmiş gibi(beni üzgün gömek istemedikleri için sanırım sürekli takılırlardı) sonra fark ettim ki gülmek bana da çok iyi geliyor:) ya için dışını ya da dışın içini değiştiriyor ama en güzeli ne biliyor musun dışarı da çok mutlu gibi yapsanda/olsanda burada içini özgürce dökebilmek :)
    gözlerin içi inşAllah gerçekten doya doya güler kuzum :)

    YanıtlaSil