Miziklerim ;)

18 Şubat 2012 Cumartesi

Üç Nokta'ma



İnsan kaç acıyla sınanır, 
Yada kaç ayrılıkla!?..
Yada kaç aldanış insanı güçlü kılar?...
Bir mi, bin mi, yoksa milyon defa mı!?
Saymadım, sayamadım, sayamayacak kadarım.
Kendimden uzağa düşerken tutsaydın elimden,
Bir defa yanılsaydım,
Bu defa yalnızlığımın kıvamında demlendiğim,
hatta sarhoş olduğum kimsesizliğimle kalmasaydım.
Hatalarımla dar ağacına çekilmeseydi duygularım,
Ve sallandırılmasaydı, sorgulanmasaydı sevdam...

Sorgu gecelerinin ağır hükümlerini bir defa olsun tekliğimle hissetmeseydim!..
Umutlarımla süslediğim hayallerim can kırıklarına dönmeseydi,
Sen buna geçiş izni vermeseydin!
Can yangılarımın, sızılarımın yanında bitiverseydin.
Yada keşke bana "seni seviyorum" demeseydin!

Tükenen gücümü, yorgunluğumu dinlendirdiğim 
yüzyıllık çınar gölgesi olabilseydin!..
Oysa kendine gölge olmayı tercih ettin...
Şimdi yelkovan akrebin peşindeyken sabaha varmak için,
Ben böyle Sensizken,
Ne demeliyim?
canın sağolsun mu?...
Nasıl olsa alışık tekliğe çöl sıcağında seraplara meyleden bedenim.
Öyleyse alışkanlığımla "can'ın sağolsun"

Bu nedenleydi, 
Zaman sabaha az kalmışken, 
çaresiz birkaç mısraya sığınmışlığım.
Uyursam yokluğun girdabına kapılmaktan korkuyordum belki...
Göz kapaklarım firari bir direnişteyken böylesi,
Şimdi,
Senli düşüncelerle savaşıyorum gecenin içinde...
Sanki gün doğacak,
hayat seni benden alacak ve varlığımla yok olacağım diye
Kahramanlığa soyunmuş sevdam sınır ihlalinde.

İşte yine yeniden,
yoksunluğum benimle...
bir fincan kahveyle eşlik ediyorum.
Eksilen ne varsa tamamlanır mı diye sorgulamıyorum.
Kendimi seninle bu kadar var etmişken,
Bu kadar senli düşler kurmuşken 
Düşlerden düşüyorum, 
Son bir umut, uçurum çiçeklerine tutunuyorum
Cılız renkleri en son aklımda kalan
Ölüyorum...
Bitiyorum ve bunu biliyorum
Bir daha doğrulamayacak kadar kambur oldu yüküm.
Yaşamın tüm kahrına eyvallah diyebildimde,
Bir sana, 
kendinle oluşuna, 
bensizliği aklından geçirişine,
Nasip diyemedim...
Direnmek isterken sevdama
İşte yok oluyorum...

Tanınan ömür vademde "sensiz"liğe dayanabilir miyim?
Yaşam mecburi bilirim.
Nefes alırım,
Yaşarım,
kafaya konan bitişlerse biliyorum durduramam.
Son bir nazarla 
Dualaşan gecemden sesleniyorum!
Beni sensiz, 
beni bensiz, 
kalan yolumu yoldaşsız bırakma... 
ALIŞAMAM!!

Mirage ( Özlem Ayral )

2 yorum:

  1. İnsan kaç acıyla sınanır,
    Yada kaç ayrılıkla günaydın şirinem sevgilerimle
    kocaman öpüyorum şirinemi

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. günaydın ablacım bende öptüm şeker yanaklarından :)

      Sil